تجلی قرآن وحدیث درشعرمولانا

تحقيق تجلی قرآن وحدیث درشعرمولانا
 متشکل از 34 صفحه ، در قالب word  قابل ويرايش و اماده پرينت

بخشی از محتوا ::


  آنچه نگارش شده پژوهشي است درباره ي بازنمايي جلوه هايي از قرآن و حديث در شعر مولانا كه در سه بخش تدوين شده است
در بخش  نخست از مسائلي چون زمينه هاي اثرپذيري  شعر فارسي از قرآن و حديث، پيشينه ي آن ، تحول و تكامل آن، موافقت و مخالفت با آن،شيوه هاي پيدا و پنهان آن، تفنّن گرايي با آن و...بحث شده است.
در بخش دوم شيوه ها و گونه هاي اثرپذيري از قرآن و حديث را با نام هايي چون اثرپذيري واژگاني گزاره اي، گزارشي،تأويلي،تفسيري،تصويري، ساختاري و ...آورده شده است .
دربخش سوم نمونه هايي ازبهره گيري ها واثرپذيري هاي مولانا ازآغازتا پايان سده هشتم گردآوري شده است و سعي شده تا نمونه ها متنوع و نكته آموز باشند.
درباره ي حديث هاي كتاب كه  بيشتر آن ها ازمآخذ معروف و معتبر گرفته شده است گفتني است كه شايد پاره اي از آن ها از ديدگاه حديث شناسي امّا و اگرهايي داشته و يا مجعول باشند.
اما آنچه بيشتر حايزاهميّت است اينكه سخنورساختارقرآني يا حديثي را به عنوان نمونه و سرمشقي پيش چشم مي گيرد و سخن خود را در ساخت و بافتي مي پردازد كه با آ‌ن همخوان باشد نمونه را مي توان از مثنوي مولوي نام برد كه روساخت آن با روساخت قرآن مجيد همخواني هايي دارد .
به عبارت ديگرهمانگونه كه به ظاهرآيه هاي قرآن بريده بريده مي نمايدامّا درباطن پيوندي ژرف وشگرف دارند و آن را كسي در مي يابد كه با قرآن انس گرفته و با جان و دل وتقوا به حريم حرمت قرآن اذن دخول يافته است . مثنوي معنوي نيز كتابي است كه به ظاهر از نظمي بهنجار و پيوندي استوار تهي است و چه بسا كساني كه آن را مجموعه اي ازمطالب پراكنده مي دانند